ดอดจ์ ไวเปอร์ โฉมที่ 2 รู้จักกันในชื่อ GTS (อันที่จริง ยังมีการผลิตไวเปอร์โฉมที่ 2 โดยใช้ชื่อว่า RT/10 อยู่ด้วย) มีรูปทรงคล้ายคลึงกับรุ่นแรกอย่างมาก จะต่างกันบ้างตรงที่ มีตัวถังแบบคูเป้ และเปิดประทุน (รุ่นแรก ไม่มีตัวถังคูเป้) และหลังคารถสูงขึ้น เพื่อเว้นที่สำหรับผู้ขับขี่ที่ต้องการสวมหมวกนิรภัยขณะแข่ง แต่สิ่งที่ทำให้สองรุ่นนี้แตกต่างกัน คือ เครื่องยนต์ที่ถูกออกแบบใหม่ ให้มีสมรรถนะสูงขึ้น 49 แรงม้า (เป็น 444 แรงม้า) และน้ำหนักเบาลง 33 กิโลกรัม รวมทั้งการเปลี่ยนไปใช้ชัสซีส์ตัวถังใหม่ทั้งหมด ทำให้ตัวถังรถรุ่นใหม่เบากว่ารุ่นแรก 27 กิโลกรัม แต่แข็งขึ้น 25% สมรรถนะของไวเปอร์โฉมที่ 2 เป็นดังนี้

• เร่งความเร็ว 0-97 กม./ช.ม. : 4.0 วินาที[4]
• เร่งความเร็ว 0-161 กม./ช.ม. : 8.6 วินาที
• ควอเตอร์ไมล์ : 12.2 วินาที[4]
• ความเร็วสูงสุดในควอเตอร์ไมล์ : 192 กม./ช.ม.
• ความเร็วสูงสุด : 301 กม./ช.ม.[4]
• ความเร็วสูงสุดขณะวิ่งซิกแซก : 118.4 กม./ช.ม.
• แรงเหวี่ยงสูงสุดขณะหักเลี้ยว : 1.01 จี

จากสมรรถนะดังกล่าว นิตยสาร Motor Trend ได้จัดให้ไวเปอร์ GTS เป็นรถแข่งที่สมรรถนะสูงกว่า เฟอร์รารี 550, ปอร์เช 911, เชฟโรเลต คอร์เวตต์ และ ฮอนด้า เอ็นเอสเอกซ์ ในยุคเดียวกัน แต่ไวเปอร์รุ่นที่สอง ยังมีข้อด้วยถึงการเบรก เพราะระยะที่ใช้ในการหยุดรถจากความเร็วสูงนั้นมากกว่าบรรทัดฐานที่ควรจะเป็น (หมายถึง เบรกไม่ดี) ซึ่งก็ได้มีการชดเชยเฉพาะหน้าโดยการติดตั้งระบบเบรกแบบ ABS ลงไป แต่อย่างไรก็ตาม ไวเปอร์โฉมที่ 2 ก็ประสบความสำเร็จในวงกว้างเช่นเดิม